Risico = kans x (effect of gevolg)

Voor mijn werk doe ik vrij veel met risicomanagement, en het leek me grappig om dit eens toe te passen op overprikkeling bij autisme

(in de categorie: FIEPEN )

B

epalen van de kans (risico-factoren):

• Overgangsmomenten (een overgang is een wijziging in tijd, ruimte en/of activiteit: hoe groter de overgang, hoe groter de kans)
• Verandering (een verandering is iets dat anders verloopt dan gewoonlijk, bijvoorbeeld de volgorde van eten en opruimen)
• Vermoeidheid
• Honger
• Sensorische prikkels (geluid, licht, zand, wind, kleding, etc.)
• Sociale prikkels (kinderen met ADHD, sociale eisen, etc.)
• Een beroep doen op executieve functies ( -> overprikkeling)

 

Gevolg:

• Huilbuien
• Driftbuien
• Uitval (meltdown: vechten, vluchten of verstarren)
• Overig (trein missen, breken van spullen, breken van vriendschap, etc.)

 

Risico-beheersmaatregelen (op kans en op gevolg):

Risico elimineren

Dat is zoveel als besluiten de activiteit niet te doen

Risico verminderen

• Overgangsmomenten ruim van tevoren aangeven
• Veranderingen beperken of ruim van tevoren aangeven
• Rusttijd, rustruimte & rustige activiteit inplannen
• Eten geven
• Prikkels verminderen: zonnebril, zachte stoffen, etcetera
• Sociale prikkels verminderen: ‘alleen-tijd’ inplannen
• Geen belastend (overbelastend) beroep doen op executieve functies
• Gevolgen beperken: altijd zorgen voor een plan B als je je trein moet halen, zodat druk niet te groot wordt en gevolgen ‘beperkt’ blijven (=effectenkant)

Overdragen van het risico

Betrek anderen, leg aan andere mensen (kinderen) uit wat er kan gebeuren, zodat ze niet schrikken en weten dat het niet aan hen ligt. Vertel anderen wat ze kunnen doen (b.v. weglopen van de situatie), zodat ze zich niet machteloos voelen. Betrek anderen bij het verminderen van de risico’s, zodat je zelf niet leeggezogen wordt voor wat betreft energie.

Het risico accepteren

Soms is het niet anders. Soms moeten dingen, komen dingen onverwachts en volgt er een huilbui, driftbui of uitval. Dit is menselijk. Je kan niet altijd alles voorkomen, dan is het beter om de situatie te accepteren zoals die is, dat je (kind) midden in de HEMA op de grond ligt te krijsen op zaterdagmiddag.